Vicdanınızı DİN-LE-ME-YİN !

     Vicdan diye bir organ var mıdır vücudumuzda ? Vicdanım sızlıyor deriz ya, nerdedir vicdan da bu kadar derinden sızlar ?

Ya da "Vicdanım izin vermedi." deriz, o kadar mı söz sahibidir üzerimizde ?

Ben size bir şey söyleyeyim mi, vicdanınızı sakın ola dinlemeyin. " Ne yani, vicdansız mı olalım? " diyenlere cevabım ;

Eğer konu sizin hayatınız ise, hele de ortada bir ilişki varsa..

Olun, hem de sonuna kadar ..

Peki neden ?

Gelin ben size vicdan nedir anlatayım.Vicdan "çoğu zaman" insanın hiç suçu olmadığı halde kendini suçlu hissedip hayatının içine etmesidir. Nereden mi biliyorum?

Yıllar önce insanların ısrarları sonucu başladığım ilişkimi tam iki hafta sonra bitirmek istemiştim. Fakat tam da bu sırada o kişinin annesi vefat edince, üstüne bir de bana aşırı bağlanınca vicdan yapıp ayrılamadım. Sonuç?

Aman kahrolur, aman 1 ay daha geçsin, aman şimdi çok üzgün diye diye boşu boşuna geçen 1 yıl. Şaka gibi değil mi?

Arkadaşlarımın ısrarla ayrılmam için baskı yapmaları, "O da alışacaktır, giden senden gidiyor ! " diye beni uyarmaları her nekadar bana inanılmaz mantıklı gelsede, yine de bana 5 numara büyük gelen vicdanım beni bir zincir gibi yakaladı, sıktı, sıktı, çok boğuldum ama yine de ayrılamadım.

Peki ne oldu? Bana madalya falan mı taktılar ?

Tabiki hayır. 1 yılın sonunda bunca zaman verdiğim destek unutuldu, en güzel yılım heba oldu ve ben kötü insan oldum. Yani vicdanım yüzünden terk edemezken o kişiyi, en sonunda yeter artık deyip ayrıldığımda vicdansız damgası yedim. İyi mi ?=)

O yüzden şimdi geriye dönüp baktığımda aslında ne kadar salak olduğumu düşünüyorum. Herkes bu hayata bir kere geldiği için  her anın kıymetını bılmek o kadar önemli ki. Sözüm mutsuz olduğu halde mutluymuş gibi yapan, vicdanı sızladığı için ilişkisini bitiremeyip sonra da kendisi mutsuz olan ve en önemlisi hayatının en güzel yıllarını sırf o kişiye " acıdığı " için göz göre göre harcayanlara...

 Unutmayın, Bu hayat sizin !

 Nokta.

Herkese güzel haftasonları, Z.