Çanlar Senin İçin Çalıyor!

Hep övünmüşümdür okuduğum bölümle… Yine üniversite sınavına girsem, yine aynı bölümü seçerdim gözüm kapalı. Okulda John Donne’un pek çok şiirini okumuş, analiz etmiştik. Önce Boston’daki ardından Reyhanlı’daki patlamalardan sonra aklıma Donne’un aşağıda okuyacağınız şiiri geldi. Kendi dört duvarımızın içinden olmadıkça kaybettiklerimiz, bize bir şey olmadıkça yani pek de önemsemiyormuşuz gibi geliyor yaşananları. Reyhanlı’da ölen sizin çocuğunuz, kardeşiniz, sevgiliniz olsaydı sesiniz daha bir gür çıkmaz mıydı? Oysa şimdi de çıkmalı… Neden mi? Gelin John Donne’un şiirine bir kulak verelim…


Hiç kimse bir ada değildir,
Bütün de değildir tek başına.
Her insan kıtanın bir parçasıdır.
Bir toprak parçası deniz tarafından alınıp götürülse,
Avrupa azalır.
Tıpkı haritadaki burun gibi...
Dostlarının ya da senin bir yurdunmuş gibi...
Bir kimsenin ölümü de beni azaltır, zira ben
İnsanlığın bir üyesiyim ve işte bu yüzden,
Hiç sorma çanların kimin için çaldığını;
Onlar senin için çalıyor!

John Donne